Łuszczyca jest przewlekłą, zapalną, dziedziczną chorobą skóry, która może być wywołana przez czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Oprócz paznokci, choroba może dotyczyć także stawów. Zaburzone mogą być również naczynia krwionośne, serce, wątroba i procesy metaboliczne. Poważnym problemem są również dolegliwości psychosomatyczne i obniżenie jakości życia pacjentów. Łuszczyca nie jest zaraźliwa.
Objawy łuszczycy
Na skórze pojawiają się silnie ukrwione i zaczerwienione obszary, na których tworzą się srebrzystobiałe łuski. Możliwe są również minimalne zmiany, na przykład w kanale słuchowym, pępku i okolicy odbytu. Typowe łuski można zdjąć paznokciem. Choroba dotyczy obszarów skóry, które są mocno rozciągnięte, takich jak łokcie czy kolana, lub obszarów, na których często ociera się odzież: goleni i łydek, okolic pasa, pośladków, szyi. Często dotknięta jest także skóra głowy. Plamki mogą być rozproszone jak kropki lub obejmować duże powierzchnie ciała. Nierzadko dotyczy to również paznokci: tworzą się tam małe wgłębienia (plamki na paznokciach), które można bardzo łatwo przeoczyć, lub żółto-brązowawe przebarwienia (plamy olejowe), które wizualnie dotykają wielu pacjentów.
Domowe sposoby leczenia łuszczycy
Wielu pacjentów cierpiących na łuszczycę polega na domowych sposobach łagodzenia objawów skórnych. Niektórzy stosują na skórę np. olejek migdałowy, olejek z wiesiołka i olej z pestek winogron lub kąpiele solankowe. Domowe sposoby leczenia mogą co najwyżej uzupełnić konwencjonalne leczenie łuszczycy, ale nie mogą go zastąpić. Porozmawiaj z lekarzem o tym, w jaki sposób możesz najlepiej sam wspierać terapię. Wiele osób próbuje radzić sobie z łuszczycą za pomocą homeopatii. Ponieważ skuteczność homeopatii nie została jeszcze naukowo udowodniona, szanse na powodzenie homeopatycznego leczenia łuszczycy są niejasne. Chłodzenie: Zwłaszcza w przypadku silnego swędzenia w łuszczycy należy rozważyć zastosowanie środków chłodzących. Należą do nich okłady z zimnej wody, kostek lodu lub czarnej herbaty. Prysznic lub kąpiel w zimnej wodzie również mogą pomóc w pozbyciu się łupieżu i swędzenia.
Różne opcje terapii
W leczeniu zewnętrznym stosuje się wiele leków, takich jak maści z kwasem salicylowym, a w przeszłości nawet smołę. Pacjenci muszą je stosować w sposób zdyscyplinowany przez długi okres czasu. Dlatego w ostatnich latach naukowcy starają się udoskonalić możliwości leczenia z wnętrza organizmu. W tej wewnętrznej lub systemowej terapii lekarze i naukowcy wykorzystują wiedzę na temat kluczowej roli układu odpornościowego. W leczeniu ciężkich postaci łuszczycy od dawna stosuje się leki immunosupresyjne. W ostatnich latach tzw. leki biologiczne zrewolucjonizowały terapię: innowacyjne substancje czynne ograniczają procesy zapalne w organizmie poprzez hamowanie zaangażowanych substancji przekaźnikowych lub blokowanie receptorów komórkowych, tak aby substancje przekaźnikowe nie mogły się tam dostać. Obecnie zatwierdzonych jest około dziesięciu takich leków. Są one wstrzykiwane pod skórę, podawane w postaci wlewów lub przyjmowane w postaci tabletek, często w cyklu trzytygodniowym, a bardzo nowe substancje czynne nawet tylko co trzy miesiące.
Więcej informacji znajdziesz na https://www.febumed.com.pl/.
